معین

01 سکه
02 ننه
03 به تو می اندیشم
03 هم صدا
05 برای دیدن تو
06 پیاله
07 وقتی نیستی
08 مدلی
09 اصفحان
10 دل شکسته
11 آشقته
12 افسون
13 هوس
14 سفره
15 پنجره
16 لیل و مجنون
17 دنیا دنیا
18 دیوانگی
19 کعبه
20 مست
21 من باهاتم
22 وقتی که تو رفتی
23 دعای شب
24 میپرستم
25 وقتی سرت رو شونمه
26 گذشته ها
27 لحظه ها
28 قسم نخور
29 یاد تو
30 شبای رفتن تو
31 ظالم
32 فراموش نکن
33 قصر آرزو ها
34 معما
37 گل ستاره
38 سوز دل
39 تاج سر
40 فردا
41 بی قرار
42 زندگی
43 نماز
44 حیران
45 چه کنم عاشقم ایرانم من
46 نیرنگ
47 از در اومد
49 پنجره
50 ناجی
51 هم قسم
52 به دیدارم بیا
53 عاشقانه
54 گناه
55 هیچکس مثل تو نبود
56 دعا
57 اصفحان
58 سفر
59 دل سوخته
60 بانو
61 یکی را دوست میدارم
62 پریچه
63 دل شکسته
64 خالق
65 بهانه
66 اما نمیشه
67 این چه عشقیست
68 زندگی با تو
69 رویا
70 تو خوبی
71 ستاره
72 الهه ناز
73 بی قرار
74 قصر آرزو ها
75 اما نمیشه
76 زندگی با تو
77 تو خوبی
78 گل ستاره
79 تا از در اومد
80 تاج سر
81 زندگی
82 عشق موندگار
83 ستاره
84 طنین صلح
85 سفر
86 خالق
87 پریچهر
89 رسم
90 ساده
91 صفای اشک
92 دلسوخته
93 آرزو
94 کفتر کاکل به سر
95 شاه دخترون
96 صبحت بخیر عزیزم
97 ترمه و اطلس
98 خودم میام میبرمت
99 باورم کن
100 عاشقتر از من چه کسی
101 چگونه چگونه
102 تنهاترین مرد
103 پا به پای تو
104 میلاد
105 تمنا
106 حلقه طلا
107 دیگر چه خواهی
108 غرور
109 پدر سوخته
110 با من باش
111 بابا
112 نیاز
113 ملاقات
114 خوش بینی
115 جدایی
116 ای عشق
117 وقتی تو با من نیستی
118 به تو گفتم ، نگفتم
119 تو مگه قلب منی
120 طلوع
121 بت پرست
121 شراب
122 ای دریغ
123 رویا
124 سایه
125 شبای رفتن تو
126 معما
127 سوز دل
128 بهانه
129 فراموشم نکن
130 این چه عشقیست
131 نیرنگ
132 زندگی
133 نماز
134 الهه ناز

نصرالله معین نجف‌آبادی با نام هنری معین (زادهٔ ۲۹ دی ۱۳۳۰ در نجف‌آباد استان اصفهان)، خوانندهٔ سرشناس موسیقی سنتی و پاپ ایرانی ساکن لس‌آنجلس است.معین در روز جمعه ۲۹ دیماه سال ۱۳۳۰ در نجف آباد واقع در استان اصفهان در خانواده‌ای کاملاً مذهبی و از نظر مالی در سطح متوسط و پرجمعیت به دنیا آمد. هفتمین فرزند خانواده اش است. او در دوران نوجوانی و جوانی قرآن را با صوت و اشعار و غزلیات شعرای بزرگ را می‌خواند. او در همان دوران با دوستان خود در مجالس شادمانی برنامه‌های بسیاری در شهر خود و دیگر شهرهای استان اصفهان اجرا می‌کرد. وی از دوران کودکی علاقه خود را به آواز نشان داد. در سن ۱۸ سالگی مدتی نزد استادان موسیقی ایرانی همچون تاج اصفهانی و حسن کسایی به یادگیری گوشه‌ها و دستگاه‌های آواز ایرانی پرداخت. از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۷ در رادیو اصفهان و هتل عباسی اصفهان و کاباره هزار و یک شب به اجرای برنامه مشغول شد.معین نخستین ترانه خود را در سال ۱۳۵۷ درتهران با عنوان «یکی را دوست می‌دارم» روانه دنیای موسیقی کرد. «یکی را دوست می‌دارم» با ترانه‌ای از مسعود امینی و آهنگی از معین آن چنان در میان مردم جا باز کرد که پس از مدتی کوتاه از مرزهای ایران گذشت و توسط خوانندگان ایرانی که پس از انقلاب به آمریکا مهاجرت کرده بودند هم خوانده شد. هایده، ابی و عارف از جمله معروف‌ترین این خوانندگان بودند. معین یک شبه راهی را که بسیاری برای آن سال‌ها کار کرده بودند پیمود و به آوازه خوانی نامی تبدیل شد.