دانلود آهنگ جدید

متن آهنگ غزلگریه شعر خوانی از شهیار قنبری

این پر پروانه است که میسوزد !
آتش بازی پیروزی نیست
بازی که نیست
کشتار بی حیای یار و عشق و شبنم آفتابگردان و
نقره ی سروستان ” ماه آباد ” است …

سور سقوط میرغضب نیست
انکار زشت رهایی ست !
چاه ویل ندانستن

سلطان به دار نیست
زنجیریانند بیدار… آری … دار !

فرموده اند : به جانب فانوس ها باد نیاید
خورشید را در التزام رکاب همایونی ملتفت نگشتند
فرموده اند : ترانه بمیرد …
حضور همیشه جاری دریا را به باران نپذیرفتند

بسیار فرمودند … بسیار خشایار وار بر گرده ی دریا
زخم تازیانه روا داشتند
بسیار دفتر سوزاندند … بسیار …

خسته ام … خانه نگهدار … بسیار …

از ترانه تنها گلوگاهی بریده و دهانی سوخته بر درگاه است

از فرموده ها بگذریم … با نرفته ها برویم !

بازیست ؟ شاید …
اما قانقاریا از استخوان ” کرد ” تو می ترسد !
مرگ از ترانه های سنگر تو می میرد !
مرا پنهان کن “عزیز″ که ستاره ها نیز به چشم نارفیق میایند …
در فرصت میان دو دیوار پوک … دو لنگه ی در …
بگذار خواب مرگ هفت پادشاه ببینم …

تشنه ام !
آن آب نمای فیروزه کجاست ؟
با حافظ … با ضربه های عشق و مولانا …
تا یاد بگیرم عاشق شدن را در کدام ضرب جای غزل باید نوشت …