دانلود آهنگ جدید

متن آهنگ شهر رویاها از محمود رامتین

(میعاد رونی): محمود رامتین ، میعاد رونی

(محمود رامتین): صفر نه یک دو (0912)

(میعاد رونی):

میخوام سفر کنم به دیاری که
کوچه هاش باریک و کمی تاریکه
وقتُ تلف نکن مرگ نزدیکه
تو هم با من بیا همراه ابری که

ما رو با خودش می بره بی منت
پرواز نمی کنیم ما بی علت
اونجا نمی بینی دیگه دست جوونا سیگار
کسی که دلش خوشه دودُ میخواد چیکار

پرپر نمیشن معتادا بسه بسه
گل یاس می ریزن به پات دسته دسته
درس نخوندن و شدن معتاد بیمار
هرچند پیدا میشه استاد بیکار

نمی تونی بگی فرق دارن آدما
چه پولدار باشی چه فقیر بینوا
بین موهای عجیب تار سپیدُ ببین
عروسک رویاهام بازم حرف دارم بشین

(محمود رامتین):

بنشست رو لبام لبخند سردی
چون شاخه های پاییز با برگ زردی
اشکم صدای بغض بی سرانجام
دلواپسم من از این وداع و فرجام

شنونده حس میکنه غم گیتار
شبا همه خوابن ولی اینجا همه بیدار
چون حسی دارن که نیستن بیزار
از ماه و مهتاب و قاب عکس دیوار

مادر بزرگ خوب ، عکسش روی دیوار
صورت قشنگش پر از گرد و غبار
ذات آدماست یا ایراد از تربیت
که کودک پاک شد بی تربیت

مَردُم یه شهر نابود شدن تسلیت
چونکه از بین رفته امنیت
عروسکم دارم می رم به یه شهر دور
چونکه تنفر دارم از حرف زور

مرسوم شده داستان فقیر و شاه
ولی اونجا میگن از نسیم و ماه
تنها یادگار مادرش یه پیرهنه
هر روز می پوشه جزئی از این تنت

ولی شد اون پیراهن پاک خون آلود
چون تفنگاشونو پر کردن از باروت

بنشست رو لبام لبخند سردی
چون شاخه های پاییز با برگ زردی
اشکم صدای بغض بی سرانجام
دلواپسم من از این وداع و فرجام

(میعاد رونی):

توی این شهر دارن همه یک خدا
واسه دروغاشون نمیگن به خدا
نداره واسشون ارزش مادیات
چونکه نمی گیرن به زور ازت مالیات

همه خداییَن نه که دنیا پرست
دنیا ثروت خداس پس مال هَمَس
اگه سهم تو شده از دنیا بیشتر
به مردم کمک کن تا نشی حریص تر

هیچ وقت دیگه نمی ریزه اشک یتیم
چون همه مون آدمیم و پشت همیم
روزنامه نداره صفحۀ حوادث
تموم میشه مشکل ارث و وارث

چون نداره پول ارزش و اعتبار
شخصیته که میده به اون اعتبار
مکان مقدس بمب و انفجار
آدمای منافق ، کافر و انکار

(محمود رامتین):

بنشست رو لبام لبخند سردی
چون شاخه های پاییز با برگ زردی
اشکم صدای بغض بی سرانجام
دلواپسم من از این وداع و فرجام

غم غربت آدمای خونه به دوش
میخوام داد بزنم پس همه به گوش

از دردایی که تو آهنگ نمیشه جا
این یه سؤاله تو ذهن همه کی میشه با
چهرۀ واقعی باشیم نه با نقاب
حرف دلمُ میزنم به سبک هیپ هاپ

پس بیا عزیزم که دیر شده
این دل پر از امیدمون که پیر شده
به شهری که اسمش شهر رویاهاس
ولی بیاید با همدیگه باشیم کمی رو راست

خوش باشیم با همدیگه چونکه خدا با ماس
دستای خیلیا میدونم الان بالاس
دعا میکنن مرد عصر جمعه ها
ما رو بیاد ببره به شهر رویاها